Georgia
Georgette Leperre, moeder van mijn moeder. De foto is gemaakt toen zij en mijn opa op date waren.
Hij, de
stoere soldaat die mijn oma imponeerde.
Zij, de immer opgewekte schone die hem altijd zou steunen.
Ze is de jongste van drie. Eigenlijk van vier. Haar zusje, Yolanda, overleed op zesjarige leeftijd. En zo was er een lege plaats in het gezin die werd opgevuld met mijn oma. Ze heeft haar zusje nooit gekend, maar ze praat nog steeds over de verhalen die haar werden verteld over dit meisje.
Intussen is mijn grootmoeder 86. Ze is kranig en goedlachs. Ze is al veel te lang weduwe. Die status begon reeds in 1989. Helaas. Maar ze blijft glimlachen en problemen het hoofd bieden.
We wisten eerst niet goed of we het haar wel moesten vertellen over die relatiebreuk en die burn-out. We deden het toch. Ze vond het gigantisch erg voor me, maar zei ook: "Dan zit er niks anders op dan te rusten. En hem... Vergeet die maar! Wij hebben geen mannen nodig om iets te bereiken in het leven. Wij, vrouwen, kunnen dat zelf!"
Mijn meetse...
Alles komt goed, met tijd en boterhammen...