Plenty of fish in the sea en ik vang blobvissen...

Mijn liefdesleven leest als een boek en kijkt als een Kinepolis film. Ik heb alleen zelf het genre nog niet bepaald: is het een romcom, een komedie of eerder een drama? En als je denkt: "Wat kan jij een potje overdrijven, zeg!", til ik graag de deksel ervan even op en geef je een inkijk.

  1. Mijn eerste lief was rond mijn 18e. We bleven 14 maanden samen en toen maakte hij het uit omdat zijn papa dat had voorgesteld. WTF nr. 1 was een feit. Al denk ik niet dat we in die tijd zulke afkortingen al kenden. We speelden verdorie nog Snake op een Nokia 3310 en vonden onszelf heel wat.
  2. De volgende relatie duurde 5 jaar. Hij was traag van begrip, begon elke zin met 'euh' om dan hetzelfde als altijd te antwoorden. Hij was het ook met wie ik zocht welke verdere studies hij zou moeten doen. Zelf koos hij er de studies uit waarvan ik op voorhand wist: wordt niets. Toen ik dan uiteindelijk, quasi aan het eind van mijn Latijn vroeg wat hij dan had willen worden als kind, antwoordde hij doodleuk: piraat. Niet veel erna gebeurde er iets met een handdoek en een ring.

Na de vorige relatie was ik misschien een beetje arrogant geworden en had ik gedacht dat ik gauw wel weer iemand leuk zou ontmoeten die voor altijd-en-één-dag bij me zou blijven. Maar wat bleek? Het werd de aanmodderperiode vol slechte keuzes.

  • Hij die alles in de Flair las en dus ook elk detail analyseerde met de woorden "in de Flair staat..."
  • Hij die alleen contact zocht midden in de nacht en als hij al wat dronken was van een feestje. Hij vroeg dan of hij mocht langskomen om te praten. Ik die er genoeg van had en antwoordde dat hij mocht langskomen om te praten. Kwam-ie binnen met ogen vol verlangen "om te praten" en ik die het gesprek begon over de actualiteit. "Nee, zo niet praten ", zei hij dan. Wist ik ook wel, sul! Maar je dacht toch niet dat ik me ging verlagen tot nachtelijke booty call? Dus praat! Plots was het laat en moest-ie naar huis. Nooit meer gezien, trouwens .⠀⠀⠀

En zij waren lang niet de enige vreemde snaters die ik ontmoette. Wat hier volgt is een lijst van potentieel dat nooit potentieel is geweest en waar ik gelukkig ook nooit mee ben samen geweest.

Categorie 3 van mijn leven was nogal druk.

  • Hij die zó ontzettend graag een relatie met me wilde, maar wel een vriendin had die thuis op hem wachtte. Of me dat stoorde? Wat dacht je van JA?! Ga toch weg, jongen! Intussen is hij met haar getrouwd en hebben ze samen een kindje. Ik ben echt benieuwd naar zijn huwelijksgeloften. ‍
  • Hij die allergisch is aan katten, toch echt een relatie wilde proberen en de katten zou accepteren omdat ze bij me horen. Klinkt heel romantisch en schitterend mooi, maar laat je nooit misleiden door mooie praatjes. Want "de katten accepteren" hield in dat ze maar ergens in een of ander hok zouden moeten zitten en ik er af en toe maar eens naartoe moest. Of me dat stoorde? Wederom: fuck off.
  • Hij die alleen maar over zichzelf kon praten. Want oh, hij is toch zo geweldig goed! In zijn job, in zijn hobby, als familiemens, als insta-fake in real life quoi. Nu ik erover nadenk... Dit type is wel vaker de revue gepasseerd. Shame on me!
  • Hij die steeds kon zeggen welke foto's ik likete en welke comments ik had geschreven. Het stoorde hem als het een foto van een man was, hij haatte het als ik wat schreef dat zijn onzekerheid opvatte als "ze is niet committed". Heerlijk was de dag dat Instagram deze functie stopzette. Nog heerlijker was de dag waarop ik zei: dit wordt niks, jongen. Ga naar huis.
  • Hij die op de eerste date (wat toch altijd een testfase is) al luidop droomde over de foto die we in scène konden zetten om op Instagram onze relatie aan te kondigen. Ik bij wie het koude zweet uitbrak en die zelfs zonder conditie met gemak 10 km had gelopen. Welke richting uit? Ver weg van hem. 

Zoveel foute kerels en ik trok ze aan...

De allergrootste fout in mijn leven was J., de man die ik in 2016 ontmoette. Daarover lees je in de microblog hiernaast. Dat verhaal is niet fraai, maar moet wel verteld worden. Omdat iedereen moet weten: er is altijd een 'way out'.

© 2019- 2020 Georgia Marie blog. Alle rechten voorbehouden. e-mail: georgia.marie.blog@gmail.com
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin