Marie

Marie-Josée Weckx, moeder van mijn vader. De foto is gemaakt op hun trouwdag.

Hij, de rust en goedheid zelve (met het plaag-gen steeds onderliggend aanwezig).

Zij, de schoonheid die een fierheid bezat die ik steeds bewonderde.

Ze had twee zussen en een broer. Op 53-jarige leeftijd werd ze getroffen door een hersenbloeding. Ik heb mijn grootmoeder steeds gekend als een vrouw die moeite had met stappen en die niet steeds de juiste woorden vond; Een vrouw die zichzelf hoofdschuddend een domme vrouw noemde, omdat ze gefrustreerd geraakte wanneer haar mond niet zei wat haar hersens wilden vertellen.

Ze heeft altijd gedacht dat zij vroeg zou sterven. Ze zei steeds: Ik word 80 en dan ben ik weg. Ze kreeg gelijk. Maar ze heeft eerst nog te veel dierbaren moeten verliezen alvorens wij haar verloren.